Is het veilig om als vrouw alleen een trektocht op de Canarische eilanden te doen?

Een vraag die ons ook vaak bereikt: “Kan ik als vrouw alleen een trektocht gaan lopen op een van de Canarische Eilanden?” Gelukkig is ons antwoord ja…. dat kan. Als vrouw kun je goed alleen reizen naar de Canarische eilanden want dit kan als veilige bestemming worden bestempeld. We krijgen vaak de vaak of alleen reizen als vrouw op de Canarische Eilanden veilig is, daarom wil ik daar als ervaringsdeskundige die vraag graag beantwoorden met het verhaal van mijn eerste solo trektocht op de Canarische Eilanden.

Mijn eigen ervaring tijdens alleen reizen op de Canarische Eilanden

Als fervent fan van de Canarische Eilanden als vrouw spreek ik uit eigen ervaring.  Zelf ben ik jaren geleden begonnen aan de toen nog onbekende GR131, wat een onderdeel is van een andere lange afstand route. Omdat hier weinig tot niets over bekend was, heb ik samen met mijn rugzak deze eilanden over de GR131 bewandeld.

Wat maak je allemaal mee, waar loop je tegenaan? En als allerbelangrijkste, wat doet het met jezelf om samen met je eigen gedachtegang en rugzak op pad te gaan? Ik kan zeggen dat als je in de stille natuur je tocht van punt naar punt loopt, dat je eigen gedachtegang je beste vriend is! Soms verteld je gedachtegang vooral dingen die jezelf uitspreekt….. het kan heel simpel zijn dat je gedachtegang hardop tegen je zegt” kijk wat een leuk vogeltje……” je kijkt bewust, en hoort het vogeltje heel bewust zijn fluitje doen……

Controle

Wat als je het besluit genomen hebt om alleen te gaan….. Je krijgt een soort van positieve spanning. Wat ga je meemaken en wat kan je verwachten? Voor mijzelf was het eerder een gelaten spanning. Je start en weet dat je naar je eindpunt van de dag moet. Dat is het doel! De eerste keren was bij mij het water een probleem. Ik ging hoogzomer wanneer iedereen op het strand lag, een trektocht doen bij 40gr celcius! Ja….. iedereen verklaarde mij voor gek, en dat was natuurlijk ook zo. Met maar 1 liter water ging ik op pad en merkte al snel dat dit erg dom was om te doen. En toch, heb ik ondanks de hitte verschillende mooie verhalen die niemand mij meer afpakt. De Canarier is een behulpzaam volk, ze helpen wanneer het nodig is, en je voelt je veilig.

En wederom spreek ik over je beste vriend die met jou mee op reis is! Je eigen gedachten!  elke dag ervaar je een andere dag, en het zal nooit gaan zoals je eigenlijk gepland hebt. Je moet de dagelijkse controle loslaten om te kunnen genieten van alles wat je maar tegen gaat komen.

Waar moet je op letten als je alleen loopt!

• Zorg voor meer als voldoende water.
• Een goed opgeladen telefoon met extra batterij.
• Laat het thuisfront je volgen via een app.
• Check regelmatig of je nog verbinding met de buitenwereld hebt.
• Ben voorbereid op alles of ook weer niets….
• Bestudeer je afstand en hoogtemeters voor de dag goed.
• Zorg voor een goede conditie en vooral doorzettingsvermogen.
• Neem wandelstokken mee.
• Zorg dat je een app download waarop je traceerbaar bent.

Zelf een trektocht op de Canarische Eilanden doen?

Denk je, ik wil ook wel eens een solo-trektocht gaan lopen, kijk dan eens op ons best belopen eiland Gran Canaria.  Om nog meer te vertellen over de Solo trektochten, heb ik een beschrijving van een van onze Solo reizigers toegevoegd aan deze blog. Ben je iets meer geïnteresseerd in Tenerife? Bekijk dan de mooiste wandelroutes op Tenerife.

“GR 131, ik heb er 5 dagen over gedaan (met een beetje smokkelen bij de 1e etappe). Op de andere dagen 3 keer meer of minder gelopen en 2 dagen in de ruststand. Prima afwisseling en heel goed te doen zo. Het was al lang een wens om eens een lang pad alleen te lopen en nu deed het zich voor. En wat voor pad! Als je de hele dag loopt zonder mensen tegen te komen en met pittige stukjes, ben je je erg bewust van je kwetsbaarheid. Vallen dient vermeden te worden. En op je telefoon vallen al helemaal! Dat zorgt er wel voor dat je heel bewust loopt, op tijd stopt om wat uit te rusten , en vooral wat te eten, en dan weer door. Mijn rechtszijdige “handicaps” zorgden de eerste dagen voor wat extra voorzichtigheid, mijn balans was nog matig en mijn been protesteerde van tijd tot tijd. Hoe mooi was het herstel: dagelijks voelbaar en na 5 dagen kon ik zonder sling en met stokken de hele dag vrolijk voort. Geweldig hoe het lichaam geneest! Alleen lopen is heerlijk! Je eigen tempo volgen, overweldigende stilte ervaren, vertrouwen op jezelf. Alles komt nog meer binnen: de geluiden, de geuren, de wind,de beelden. Alle tijd om met een leeg hoofd te reizen en ook momenten om heel rustig te reflecteren. Raar dat je al het moois niet kan delen, dat maakt het toch altijd nog beter. Heel veel lieve en behulpzame mensen ontmoeten. Verlangen naar allen die je dierbaar zijn, ook dat is grote rijkdom! Het allermooist is de magie van de reis: Vooraf de vragen of je het wel kan, hoe ver is het, de stel-je-voor-dat-scenario’s. (Dat leidt in ieder geval tot een goede voorbereiding.) Daarna gewoon de eerste stap zetten, de rest volgt vanzelf. Terugkijkend ben je verbaasd dat je zoveel hebt gelopen en dat je altijd ergens uitkomt. Liefst waar je koffer en bed staat en waar iets te eten is… Ons hele bestaan hangen we zo op aan tijd en plaats, waar is de ruimte en de kairos? Vaak verwonder ik me hoe de oude romeinen op hun sandalen de alpen over liepen, hoe componisten in een koets door heel Europa reisden en dan nog tijd hadden om iets moois te componeren, en zo zijn er nog legio voorbeelden te bedenken. Het begint allemaal met die eerste stap of die eerste omwenteling van je pedaal. Je kunt zomaar beginnen en zien waar de reis je heen brengt. De metafoor met het Leven is vaak gemaakt. Het is een wonder dat ik dit ook zo intens heb mogen beleven deze weken! En zo fijn om terug te keren naar allen die me lief zijn en te delen wat er maar te delen valt”.