Wat begon met een koude nacht en ochtend, eindigde deze tocht in een T-shirt.
De gezichten waren een grote glimlach vandaag. De depressie van afgelopen week begint te bewegen en maakt plaats voor het normale klimaat op de eilanden. Wat een pech voor iedereen die juist deze week geboekt hebben naar de Canarische Eilanden.
Vanuit Betancuria ging de tocht naar Pajara waar een paar beklimmingen op het program stonden. Het enige bos(je) van Fuerteventura werd doorgestoken om zo via een mooie vallei richting Vega de Rio Palma te gaan. Een mooi stukje geschiedenis is dit gebied!
Met de zon en een stuk minder wind ging onze groep de laatste obstakels over om in Pajara te eindigen.
Omdat we 2 dagen in Betancuria verblijven moesten we nadat we in Pajara waren aangekomen terug. Een behoorlijke smalle weg bergopwaarts bracht ons terug naar Betancuria.
Zogenaamd weer thuis!!!
Bij onze Juan konden we meteen in onze bar wat drinken, hij en zijn vrouw stonden in de keuken en ieder van ons zat in de muziekkamer.
En laat nu net wat muzikanten in onze groep zitten! We aten en dronken met muziek. Wetende dat morgen een pittige tocht op het program staat.
Als eerste Leo, de muzikant met Ierse muziek. Tot onze verrassing ook de andere man Edwin. Wat een leuke avond! twee mannen met spelende gitaren, muziek die meegezongen kon worden, en de helft van de groep lag al in bed!
Tot onze verbazing kwam Juan de eigenaar en overhandigd Leo een Jukalelo gitaar. Zomaar voor niets! Deze dingen maak je me als je met ons op reis gaat. Een persoonlijke kleine groep mensen die langzaam tot elkaar groeien, ondanks hun afkomst!
